Eski bir hikaye

Seni aradım yollarca, sokaklarca, şehirlerce…
Hangi dalga sesinde durmadım sensin diye?
Hangi yıldızı hapsetmedim gözlerimde?
Hangi yağmur ağlamadı senin için?
Rüzgarlara haykırdım adını, adımla buluşur diye…
Hangi rengin içinde kayboldu sensiz geçen yıllarım?
Hep durdum,kokunu aldıkça, sarhoş oldum caddelerce.
Kalbinin sesi çıkmadı kulaklarımdan
Ellerim sensiz güzelliğini kaybetti
Tenim sertleşti sana değmedikçe
Ve boğazımda bir düğüm istanbul gibi
Mezarında Marmara’nın karanlığa dönüştü seninle çiçeklenen ruhum.
Her yerine hasretim, hasretimin sallanan bedeni gözlerin.
Ve ben apaçık çıplakça seviyorum seni
Bütünüyle eski bir kitabı defalarca okurca
Ve hep ağlarca, kanarca…Hasretle.